Met Elienne naar de première van Ethiopia Deaf Xperience geweest. Was zo ongelofelijk gaaf ! :D
Echt genoten. Die jongeren waren zo enthousiast ! :D
(Dit heb ik in mijn verslag geschreven)
Ethiopian Deaf Xperience: 'In oktober 2013 reizen we met tien dove jongeren af naar Ethiopië in Afrika om daar projecten uit te voeren met lokale dove jongeren.'Dit was wel een van de gaafste dingen die we tot nu toe gedaan hebben. We kwamen op de weg er naar toe al mensen tegen die er ook heen moesten. De mevrouw bleek van het wereldburgerschap te zijn. Ze moest iets vertellen omdat zij onder andere sponsor was geweest van de reis. Wij vertelden over onze studie en zij vertelde dat ze inderdaad een tolk kreeg. En ze vroeg ons of ze nog met bepaalde dingen rekening moest houden, langzamer praten of iets dergelijks. Maar dat hoeft natuurlijk niet.
We kwamen Christina Bloed tegen. Dat was heel leuk. Splinter van Schagen, die vertegenwoordiger van JC was bij het belangenorganisaties panel, was één van de jongeren die deel nam aan de reis. En we zagen nog wat mensen die we kenden.
Toen gingen we de bioscoop zaal binnen. Het voelde wel speciaal om daar bij te zijn, want ze hadden ook heel veel mensen af moeten zeggen. Omdat het gewoon helemaal vol was. En wij hadden op tijd geboekt.
Het was zo gaaf om zo veel jeugd te zien. Allemaal dove jongeren, die het zo leuk hebben met elkaar. Dat had ik nog niet eerder gezien. Dan voel ik gelijk ook wel weer dat ik het heel erg spannend vind om zo maar iemand aan te spreken..
Terug naar de bioscoop zaal. Er werden allerlei dingen verteld door sponsors en door de project leider. En daarna hebben we de film gekeken. Het was echt super gaaf! Ik werd er helemaal enthousiast van. Van te voren werd trouwens al lachend afgesproken dat we, omdat er horende en dove mensen in de zaal waren, op de dove manier zouden klappen. Dat vond iedereen wel heel grappig.
De sfeer was heel ontspannen. De tolk situatie was soms erg verwarrend en leverde wat grappige situaties op. Er stond een tolk op het podium, de horende presentator en een dove vrouw. En dan zat er op de eerste rij een tolk die dan de dove mevrouw deed stemtolken. Maar soms kwamen er dan mensen op het podium. En die werden dan ook weer getolkt. En dan kwam er weer een andere tolk op het podium. En op een gegeven moment kreeg de dove vrouw dus een microfoon in haar handen gedrukt, door de verwarring van iedereen die op en af het podium ging. Dus ze zegt zo: 'Ja.. die heb ik natuurlijk niet nodig.' en dat stemtolkte haar tolk ook. Dus daar moest iedereen wel om lachen.
Het was erg gaaf om hier bij te mogen zijn. Ik vond het fantastisch om te horen hoe enthousiast die jongeren wel niet waren dat ze zo veel hebben kunnen doen. Zoals een gebarencafé op zetten in Ethiopië. En ik vond het ook heel goed dat de reis werd gefinancierd door het ministerie van Buitenlandse zaken!
Ik had echt geen idee wat ik moest verwachten, want ik had me er helemaal niet zo in verdiept. Maar we kwamen daar en het bleek dus de première te zijn van de film. En iedereen, echt iedereen, sprak in gebarentaal met elkaar. Ik zag vriendelijke ontmoetingen. Bijna iedereen leek elkaar ook te kennen. Over een kleine wereld gesproken:)
Please, never forget the day
You knew you loved language so much
you would give almost everything
To learn how to say
anything
To learn how to live
Love,
Hannah
Geen opmerkingen:
Een reactie posten