woensdag 17 april 2013

Day 107 of 365 happiness

Ik voel me gelukkig op het moment van spreken.
Ik heb mensen om me heen die om me geven.
Het lukt me elke dag weer om een glimlach op mijn gezicht te toveren.
Nou ja, ik moet zeggen: niet uit eigen kracht! God is mijn papa in de hemel en ik voel Hem dichtbij. En dat vind ik fijn, want ik ben iemand die graag dingen voelt; emoties. En dus als God zich zo dichtbij laat voelen dan doet dat veel met me. Ik leg te weinig energie in mijn relatie met Hem. Ik laat te weinig blijken dat ik van Hem houd, maar ik weet dat God me nooit los laat. Hij laat me zelf stappen zetten, net zoals een vader zijn kind los laat lopen als het zijn eerste stapjes gaat zetten. En dan kan het kind wel eens vallen, ik kan wel eens vallen. En dat doe ik. Dat weet ik van mezelf. En dat vind ik niet leuk, want dat zit nou eenmaal in mensen: die houden er niet van als hun ego word geschaad.
Maar Hij helpt me overeind of soms laat Hij me zelf proberen op te staan.
Ondanks alles weer ik dat Jezus mijn Vriend en Verlosser is en dat Hij me bemoedigd en een veilige plek is om te huilen en te lachen.

Ik ben ook blij dat er muziek is. Het is iets dat spreekt voor gevoel en soms dingen zo duidelijk kan zeggen. De woorden en melodieën die herinneringen creëren en je brengen naar onbereikbare plekken. Ik hou er van.

'He had very little, but he always had books.' :)

Ik ben ook blij met mijn boeken. Dat er mensen die zo geweldig fantasierijk kunnen schrijven! Dat je gewoon in een totaal nieuwe wereld kunt duiken en even al het andere kunt vergeten. Love it!!
Ik ben lekker opdreef op het moment. Gister weer een boek uitgelezen, nu in een nieuw boek beginnen. Het ontspant me en laat me even alles vergeten. Een mens heeft dat soms nodig en boeken lezen doet dat voor me.

Ik ben dankbaar voor de bijzondere vriendschappen die ik heb opgedaan tot nu toe. Ook al weet ik uit ervaring dat je dat nooit helemaal met zekerheid kunt zeggen; weet ik wel dat ik met veel van deze mensen nog een lange vriendschap in het voor uitzicht heb.

Ook ben ik gelukkig omdat ik op school zit en kan leren en lezen en alles kan doen. En dat dit mogelijk is in Nederland. Het lijkt zo vanzelfsprekend, maar dat is het niet en dat moet ik me realiseren.
Ik denk God voor De Passie. Voor de mooie twee jaar die ik daar heb gehad. De leuke gezellige gekke en geweldige mensen die ik daar heb leren kennen!
De bijzondere dingen die ik daar heb mee gemaakt en gesprekken die ik heb gehad. Ik heb veel geleerd. Over mezelf, over de wereld en over God.

Ik ben ook gelukkig door mijn familie: mijn vader, mijn moeder, mijn twee lieve zussen en alle aanhang die daar bij hoort. Ze geven om me en zijn blij met me en dat maakt me gelukkig. Ik mag me gekke zelf zijn. En dat is best fijn;)

Ik dank God voor vrienden, voor muziek, voor boeken, voor school, voor familie en voor het leven.

Ik ben op weg naar school voor een paar uurtjes examentraining Nederlands.
Ik hoop dat de zinsopbouw in deze post een beetje goed is. En ik hoop natuurlijk dat ik alle werkwoord dingen goed heb gedaan. Ik heb iets gemist op de Basisschool ofzo ;p want ik faalde altijd in spelling.

Gelukkig dat ik leef,
Tijger lelie



Geen opmerkingen:

Een reactie posten