Het is vrijdag. Ik heb net de cijfers van mijn CPE Speaking exam terug. Ik heb twee vijven. Heel fijn. Ik vind het aan de ene kant niet heel fijn, maar aan de andere kant ook niet heel erg. Ik had er niet op gerekend dat ik 1 van de twee voldoende zou halen, maar altijd fijn natuurlijk. Ik had een totale black out in het gedeelte van het examen waarin je 2 minuten zelf moet praten over een onderwerp. Ik ben zo zenuwachtig. En ik vind het zo raar. Ik ben niet echt een zenuwachtig persoon. Ik durfde nooit voor groepen te spreken, presentaties geven enzo, it freaked me out. Maar daar ben ik nu over heen. Geen moeite mee. Nouja.. ik ben nog wel een beetje zenuwachtig. Maar echt al meeeegaa veel minder dan ooit. Maar nu met zo'n examen, vorig jaar ook al. Ik heb dit examen nu 3 x gedaan. Je moet met een parter en dan worden er vragen aan je gesteld en dan moet je dingen bespreken. Plaatjes bespreken en ook een stukje zelf praten. Dit gaat dan over de meest ridiculous dingen zoals: how does the media help people to enjoy life? Are school doing a good job? Do you think space exploration is important? Choose a picture that represents an art exhibition, something about originality. Something about greenery in the city. What are these topic. Ik kan daar niet eens over praten in het Nederlands. Ik meen het. Dat is echt geen sweet talk ofzo, van: oh, het systeem is verschikkelijk. Klopt niks van. Het is allemaal hun schuld. Nee, ik meen het serieus. Ik heb 9 maanden in Engeland gewoon(blijf ik mezelf vertellen, als of dat iets veranderd) en daar heb ik dag in dag uit Engels gepraat, gespreken gevoerd over de meest diepe dingen, ben daar naar de kerk geweest, heb jeugdvereniging gevolgd, we hebben het over debiele docenten van vroeger gehad, tot wat mensen nou belangrijk vinden in het leven, tot de gekke dingen die ze in nederland en Groot Britannië doen tot aan school systemen. Alles. En ik heb zo veel geleerd. En waar is dat. Waar laat dat zich zien. Het enge wat op het examen naar voren komt is dat ik mijn t's laat vallen en dat dat niet mag. Want dat is niet goed RP English.
Oke. Ik heb met mijn docent wel hier over gepraat hoor. Zij heeft mij uitgelegd: 'jij kunt prima Engels praten. In pricipe is 70% gewoon goed van wat je op het examen laat zien. Alleen wat wel zo is, is dat op dit CPE exam, ze wel een specifiek Engels willen zien. En dat laat je dan niet zien.' Daar kwam het dan op neer. RP English staat voor Received Pronunciation. En is ongeveer hetzelfde als: Algemeen Nederlands. (Voorheen: ABN)
Wat ik trouwens ook doe in mijn CPE exam, ik maak mijn zinnnen niet ...
Dat was mijn rant voor vandaag. Ik wil hier niks meer over zeggen. Ik moest dit even kwijt. Sorry, toekomstige zelf, als je dit terug leest en je schaamt voor alle slecht opgebouwde zinnen en spelling en grammatica enzo.
Trouwens, vandaag met Ardewan, Annamarie, Jordi en Elske naar de MacDonalds geweest. Was fijn. Veel onzin gepraat door said names above, maar het was ook heel gezellig en liefdevol. Ardewan en Jordi zijn oude klasgenoten van Anna en mij en we missen ze. En nu was het heel spontaan en gezellig. :)
Liefs,
Hannah
Geen opmerkingen:
Een reactie posten