31/10

Ik val vandaag in op locatie Assen. Ik werk bij GSGplus. Dit is uitdagend, interessant en leuk werk. Het is ook wel pittig soms, omdat ik soms niet precies weet of ik het wel doe zoals het moet. Ik heb het gevoel dat ik een beetje in het diepe word gegooid. Aan de ene kant houd ik hier van, aan de andere kant is dit spannend en nieuw en wil ik dingen graag in één keer goed doen.

Ik moet een blog bij houden voor mijn proficiency in English. Ik had al op 14 posts moeten zitten, ik zit nu op 8 volgens mij. Dus het gaat niet zo regelmatig als ik zou willen. Best wel jammer, want ik vind het heel erg leuk om te schrijven en ik vind het heel erg leuk om in het Engels te schrijven, dus WAAROM doe ik het dan niet? Dat is wat ik mijzelf afvraag. Ik doe op het moment de opleiding tot docent Engels aan de NHL in Leeuwarden. Het is een geweldige opleiding. Op het moment vind ik het lastig mijn tijd goed in te delen en dingen op tijd af te krijgen. Ik dacht dat het me goed lukte, maar ik zit weer in zo'n tijd dat alles op het laatste moment komt. Ik heb volgende week toets week en ik moet deze week nog heel wat doen. Ook omdat ik door twee bruiloften 2 grote lessen heb gemist, moet ik nu 2 inhaal opdrachten doen. Die had ik natuurlijk allang moeten doen. Het was dan ook veel slimmer geweest als ik die gewoon had gemaakt de dag voor of de dag na dat ik de les zou missen, maar ja.. dat doe ik dan weer niet. Best wel balen, want nu zit ik vlak voor de toetsweek met zo veel werk.

Eigenlijk denk ik dat het wel goed zit, met dat ik docent kan worden. Ik merk dat ik het tof vind, voor de groep op mijn werk. Ook al zijn het maar kleine groepjes. Ik merk wel dat ik het lastig vind om streng te zijn, echt streng. Soms heeft een jongere gewoon aanpak nodig en heeft zelf niet door dat ik het bijna pijnlijk vind om mijn stem te verheffen of met een serieuze, doorpakkende, boze (hoe je het ook wil noemen) stem om stil te vraag, of ze 'op leg' naar mijn verzoek (of bijvoorbeeld mobiel weg te leggen) te luisteren. Pittig hoor, die tieners;) Maar ook zo zo mooi. Want dezelfde die mij minachtend aan kijkt, omdat 'wie ben ik wel niet dat ik zo maar iets zeg over hun telefoon gebruik', is vriendelijk wanneer ik aanbied ze te helpen bij een opdracht die ze niet zo goed snappen. En dan kun je aan het einde van de dag een compliment geven en zeggen dat je trots bent, soms zelfs een high five, en dan zie je een lach op zo'n jong gezicht. Daar doe je het toch voor.

Dus, ik word docent. Ik ben er nog lang niet, en toch ben ik er ook wel een beetje. Ik ben goed op weg:)

Op het moment zijn mijn leerpunten: de boel centraal houden, streng zijn, consistent zijn in handelingen en me vast houden aan mijn woord.

Liefs,

Hannah